влез (имн.) - бев (гл.)

Така и стана, не оти Влатко го предложи, туку зградата со цветниот влез беше навистина единствена и волшебна.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
И службеното лице задолжено за самиот влез беше излезено и сега следеше како нивниот раководител и Филип Д., граѓанинот со белата покана, бавно се оддалечуваат од последната саемска зграда кон високото снежно брдо што јасно се одделуваше од мракот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)