вечна (имн.) - ноќ (имн.)

Во гласот страв од осаменост, од долга, вечна ноќ без придружник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Времето заспива во звук на далечна светлост Вљубени, со жолти цветови во рацете Тагуваат вечна ноќ.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)