ветер (имн.) - отиде (гл.)

Грдан беше збунет, збунет до исплашеност, како што не бил збунет на ниеден испит, па безглаво по ветер отидоа сите нивни дотогашни разговори за прочитани книги и за книги што треба да бидат прочитани, за посетени градови и што чекаат да бидат посетени, за далечни земји и земји во кои би сакале да живеат.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)