благо (имн.) - и (сврз.)

Според Коста, револуционер можел да биде само оној што бил способен да се откаже од сите земни блага и да ја прифати револуцијата како професија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Потоа стана, наготви колку за неа со децата, се накрка слатко и благо и се промени „велигденски".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)