бело (имн.) - грозје (имн.)

- Ој лозје, лозје, со бело грозје... - се протега, проѕевајќи се, оној таму.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
ТОМЧЕ: (Шета во нестрпливо исчекување.) Еве ги! Ама што да им речам?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ШЕСНАЕСЕТТА ПОЈАВА ТЕОДОС
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Садила мома крај море лозје, ем го садила, ем го плакала: „Ој, лозје, лозје, со бело грозје, јазе те садам, кој ќе те бере...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Јас те пратив на лозје, Калино! ти на лозје одиш, бело грозје береш, на ергени даваш, мори Калино!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)