бавча (имн.) - се (зам.)

Префрлија преку патот па низ бавчите се приближија.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Откај бавчите се носеше свирката на неуморните свирачи – штурчињата.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Кога навикнавме на таа едноличност, на тоа сивило, вторникот во бавчата се раздени добиче што тонеше в земи, слепи близначиња шетаа по дворовите и пееја, и така, Ноќта ми се пристори некоја небесна тишина во која не се слушаше ништо освен оној вечен звук на земјата дури се врти.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)