баба (имн.) - мил (прид.)

- - Леле, леле, бабо мила... а дедо? - низ лелек запраша Ѕвезда.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Не, бабо мила, ниту залче не можам да каснам...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Не се плаши, Ѕвездо моја... - Не се плашам, бабо мила, не се плашам од ѕверушинките, туку од лоши луѓе - уште невидени!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Не сакам да те нажалувам, бабо мила, ама душава не ми сака. Од чекањето, чинам, ќе ми препукне...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Бабо мила, и ти си ја видела ѕвездата? - офна и сета омалена се згуши во скутот на баба.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- - Мачно е чекањето, бабо мила. Многупати ми доаѓа да тргнам преку превалецот, мама да ја пречекам на враќањето, и - не дорече, зошто баба Петра заофка.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Митровденчињата дали цутат пред куќи, бабо мила? - Цутат. И жолти. И црвени. И бели.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Бабо мила, кога му ги видов очите, небаре душава ми се отвори.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Бабо мила, ајде, бабо мила, крени се...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Едно момче, бабо мила, до тука заталкало. Откај Јабланица било.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)