алка (имн.) - бев (гл.)

Томо не зборуваше, неговиот стисок како алка беше врзан за рацете на Рада ѝ кажуваше многу.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Под главата, на десната страна, уште стоеше закачена една сребрена обетка, а краиштата на нејзината алка беа отворени, ѓоа жената тукушто ја отпетлала за да ја симне.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)