леле (изв.) - пуст (прид.)

Пелагија за миг останува така свртена настрана и со зејната уста поразена од зборот на Танаскоица. Леле пуста јас! Благуслувена!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Леле, леле пуста организациа ваша! Да знае, ич да не ве праша, да му влезе еден ден, ќе и нападе како јаребици од трње.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Леле пуста јас! Одвај го издржува денот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Леле пуста јас! Благуслувена! врти во нејзината глава и не слуша што мели Танаскоица.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
А ние шо направиме? Не му дадоме ни да разберат оти дојдоме, а скинаме назад, — почна уште истата вечер Толе да го тевтише реонскиот началник за Мариово, Трајко Бешот, во Полчиште, каде што со своите другари наврати да се одмори, а Мише Ќосето да се види со тетка си Мита по толку години.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)