бре (изв.) - дедо (имн.)

Доста ја наведна главата, пак си ја зави устата. Co шамијата, се потпре на колената и преку заби почна: — А бре татковци, а бре дедовци.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Петра не е многу изненадена од неговата појава, таа знае дека никогаш нема да ѝ излезе од мислата, го прекорува Проклет да си бре дедо, врколак стар, се залости во вагонот само за сами да си заминеме и колку што сум тешка уште потежок товар ми стави на плеќи!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)