тој (зам.) - мошне (прил.)

Лебезјатников, затоа што ласкавиот и омразен од мене надворешен советник кој беше сместен покрај генералот Первоједов, се викаше Лебезјатников - тој мошне се врткаше и се чудеше дека овојпат толку бргу сите се будат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас тоа одамна го знаев, само јас и знаев, мене Шарпентје ми рече и штом дознав јас него го притегнав онака пријателски: “Дај ми дваесет и пет илјади или утре ќе ти дојде ревизија”; и замислете си тогаш само тринаесет илјади му се најдоа, така што тој мошне навремено умре.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Накрај, покажа признаци на гробно воодушевување погребената утринава госпоѓа под катафалкот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тие вдовици и сирачиња веќе самата мисла на нив го жештеше!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Пред зори, слушајќи шушкање, Вадим се разбуди.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Матвеј Николаевич стоеше бос, наведнат над заспаната ќерка; неговото лице беше вкочането сосема блиску до градите на Наташа; на Вадим му се причини дека тој мошне смрдливо и чкрипаво мласка.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)