тоа (зам.) - смирено (прил.)

Арсо сѐ повеќе се губеше во својот болезен сон. Глигор брзаше да ја раздвижи крвта во тоа смирено тело, да го поттикне срцето да излезе од своето опасно смирување.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)