тоа (зам.) - висок (прид.)

Тоа високо момче со предолг нос за своите години веруваше премногу во себе.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Беше тоа висока жена, слична на скулптура, прилично молчалива, со бавни движења и со прекрасна светла коса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тоа високо место Маказар, каде што сѐ што се садеше се садеше подоцна, и сѐ што стигаше за берба, стигаше доцна, сега врзуваше корен, или штотуку беше врзало.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Беше тоа висок старец, исправен, строен и впечатлив со својата бела брада, бели веѓи и високо чисто чело.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)