тие (зам.) - ја (зам.)

Имајќи ја предвид лошата ситуација во фирмата и малата веројатност нешто да се промени во тој правец, таа се сложува на ова и „доброволно“ го потпишува решението за технолошки вишок, кое датира од септември 2005 и во кое се наведува дека од денот на престанокот на работниот однос нејзе ќе ѝ се исплати надомест на име испратнина во висина од пет месечни плати остварени во последниот полугодишен период, а исплатата ќе се изврши со денот на престанокот на работниот однос.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Слично како и во случајот со неисплатените седум плати, тие ја уверува дека тоа набрзо ќе се случи, односно дека во најбрз можен рок таа ќе ги добие и заостанатите плати и неисплатените испратнини.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Парничните трошоци ги сочинуваат издатоците направени во текот или по повод на постапката, а тие ја опфаќаат и наградата на противничкиот адвокат, како и на другите лица на кои законот им признава такво право.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во октомври 2005 Костадиновска, заедно со други вработени, е прогласена за технолошки вишок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
3.  На оваа мошне сензитивна проблематика ѝ е посветена посебна Глава XI во нашиот ЗПП [„Трошоци на постапката“ – чл. 145 – чл. 169].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
И тие ја наследиле старата формула за делбите и владеењето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И тие ја имаа насетено мојата позиција. Ги слушале разговорите дома.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Никола Поцо само одел напред, тие ја носеле главата в зобница по него до влезот на резиденцијата на Беадин-паша.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На чуден начин ги предизвикуваше мојата повлеченост што тие ја доживуваа како игнорирање.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За врв на мака тие ја сметаат физичката работа, а умствената, бидејќи не ја разбираат и не ги мачела, ја сметаат за лешкарење.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ги слушав штурците, тие ја пееја својата песна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тие ја сослушаа и почнаа да ѝ објаснуваат, покажувајќи двете со рацете во иста насока.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Многу ги сакаше студентите, а и тие ја почитуваа. Им помагаше околу испитите, стипендиите.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тие ја почитувале нејзината автокефалност и таа ја зачувала законодавната, извршната и судско-црковната и граѓанската власт за време на османлиското владеење.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Османлиската власт била толерантна спрема Охридската архиепископија и допуштала таа во духовен поглед да се самоуправува, а притоа барајќи лојалност од неа и од православното население под нејзина јурисдикција.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Кога тие ја сфатија деликатноста на прашањето, се покажа дека сум ги поставил пред необично тешка задача што ги заинтересира.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Иако тие ја знаеја и за секој случај ја имаа на ум поговорката Што ти носи часот не ти носи годината, но повеќето веруваа дека таа поговорка се однесува на тоа дека не знаеш кога ќе ти пцовиса волот или кога ќе падне град да го столчи и тоа малку што се родило.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И, за таа цел, се користат со уште една природна карактеристика на народната уметност, анонимноста, која тие ја злоупотребуваат и ја користат за ужасни цели: за маскирање, за криење во толпата, за стекнување славна, агресивна, естрадна анонимност!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Наместо тоа, тие ја изразуваа нашата колективна состојба на политичка угнетеност и отпор, нашата колективна виктимизираност од една епидемија и од општество што самозадоволно си гледало како тоа се случува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
-Тие се досадни. -Тие ја мразат убавината.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
-Тие го мразат сексот. -Тие го мразат животот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од време на време ние ги предупредувавме за нивната неадекватност и слепило.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
После, како што се гледа, тие ја мислат за единствено правилна гледна точка на прашањето за народноста на Македонските Словени – бугарската; а може си мислат оти прашањето за народноста на Македонците е второстепено и лесно ќе се разјасни со ослободувањето на Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие ја составија во Бугарија основата на работењето во полза на Македонија. 117 „Гркоманите” во Белград од година во година се зголемуваа со нови „гркомани” и „бугаромани” но и едните и другите внатре во Србија мачно се преобрнуваа во „србомани”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие ја знаат нивната историја и историјата на соседните народи и земји.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во текот на изминатите сто години Анри Поенкаре и неговите интелектуални ученици согледале дека доколку еден систем се состои од само неколку дела кои меѓу себе силно заемодејствуваат тој систем може да пројави непредвидливо поведение. Со тоа тие ја откриле теоријата за хаосот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Напуштија. Како и сите други војски на кралството, и тие ја фатија тенката патичка за дома.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тие ја немаа да му ја дадат онаа облека, без кој што тој не можеше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега веќе не можеше ни да ги чуе. Сега тие ја однесоа својата морничава песна толку далеку, што тој, и покрај сите притајувања, не можеше да дофати со слухот ни најмалечок трепет од нивниот крвав плач во далечините.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Додека излегував од одајата, таванот испука. Не се урна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Таванот и подот не се подбиваат, - без двоумење реков. – тие ја кажаа вистината.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тие ја надвишуваа околната архитектура толку надмоќно што од покривот на станбената зграда Победа можеа да се видат сите четири во исто време.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А за да им помогнат на старите во терањето на стоката, тие беа повеле со нив и по некое дете од осум до десет години, оти пак за младите беше опасно да слегуваат в град да не ги собере некој од поблиските бегови за работа во својот чифлиг, бидејќи полските работи беа во полн ек, та на беговите им беше потребна работна рака, и тие ја наоѓаа со својата сила кај рајата – христијаните – која не беше уште сопственост на некој од нивните колеги, како што беше овде случајот со слободните Мариовци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ги вратија коњите по децата што дојдоа со нив, а тие ја формираа првата почесна редица од гледачи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Само големите и силни откорнатици ги чувствуваат внатрешните преливи, нијансите на самувањето, само тие ја имаат моќта да ја скротуваат, да ја потиснуваат длабоко, длабоко во душата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Само за големците не беше така. Тие ја имаа таа специјална продавница во која се наоѓаше тоа што за нас обичните луѓе ни на сон го немаше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
В тишината балансира зелен водоскок тажно извишен и кроток стои тој Децата ги ронат гнездата на звуците па е така безнадежно сам Ослони се одмори се невина на рамената на ветерот не ведни се крени се за еден поглед мал над оваа премногу нерамна висока разбранета ливада на куќите Тогај накваси го грлото на нивните црвени треви тие ја помнат земјата што те роди
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Поттикнати од потребата за поголема безбедност преку користење на физички и институционални граници, како и од 120 Lizabeth Cohen,“From Town Center to Shopping Center: The Reconfiguration of Community Marketplaces in Postwar America,” The American Historical Review 101 (1996): 1059. 121 autonome a.f.r.i.k.a. gruppe, “Communication Guerrillas: Us- ing the Language of Power” in Battling Big Business: countering greenwash, infiltration and other forms of corporate bullying, ed. Eveline Lubbers, (Melbourne: Scribe Publications, 2003), 173. 102 „постојаните обиди за симболизирање на статусот преку забележлива потрошувачка, рекреација и исклучување“122,
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
овие станбени области со ограничен пристап и класната, расната и културната исклучивост која тие ја носат со себе претставуваат директна закана за „поопштите идеи на граѓанска заедница, комшиска поврзаност и заемна поддршка“.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тактиката што тие ја користат е контра- културно демаскирање и реинтерпретација на јазикот на рекламите, со цел да се разоткрие нивното лицемерие.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Водени од убедувањето дека „време е јавноста да престане да бара некои простори да се остават 106 неспонзорирани и да почне да ги зема назад“ 130 , културните попречувачи (culture jammers) енергично се вклучуваат во хегемониската битка за симболичкиот простор.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
ја знаеш приказната за штркот и штрчицата, ме прашува, кажи ја, му велам, некој ѝ ги заменил јајцата на штрчицата што ги лежела, вели, а кога јајцата се испилиле, вели, штркот видел дека испилците не се негови и почнал да ја врти главата над гнездото, над голиштарците, и само штракал со клунот, замавнувал како човек што се крсти, вели, штракал и се гледал во испилците и во штрчицата, вели, а потоа викнал и други штркови да го видат срамот, вели, и тие ја истерале штрчицата настрана и долго штракале, се договарале за потаму, вели, и после ја викнале штрчицата назад и почнале да ја тепаат со клуновите по глава, вели, так, так, так, а таа само стои, а потоа ги отепале и голиштарците нејзини, вели, ги кренале високо и ги отпуштиле озгора;
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие ја корнат земјата, што се вели, а нашите не отстапуваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие ја колат лубеницата, а ние си дуваме во предниците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие ја удираат по раце и таа си ги собира кон устата, си дува во прстите, на удреното, и пишти ко квачка што го рани пилето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Едновремено, јавноста на САД била запознаена и со формирањето на „локалните владини комитети во Скопје и во Куманово“, непосредно по навлегувањето на германските војски на територијата на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тие ја информирале американската јавност за влегувањето на бугарската армија во Македонија, „‘ослободена’ од германските трупи“, со една единствена цел – одржување на „редот и мирот меѓу населението“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)