тие (зам.) - ни (зам.)

И на крајот, нешто што се подразбира, но сепак мора да се каже: Маргина веројатно би постоела и без Сорос (помала, поевтина), но она што тие ни го заштедеа е непроценливо: многу нерви и многу достоинство (не мораме да трчаме кај ново-богаташиве и не мораме, од друга страна, да го бирократизираме тој сѐ уште ентузијастичен импулс што нѐ води).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Нам водачи тие ни беа; без бог да ги штити смртта ги однесе ледна.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Тие ни велеа дека сме биле ние христијани, а ние тврдевме: А бре брате, христијани сме, ами што сме!
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ние тука сите си се знаеме по нашите имиња и презимиња, а тие ни кладоа некои на - идис, -исис, -лос, со што и местото и сојот ни го испоганија.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Овие разговори секогаш се криеја од нас децата, а сега тие ни се откриваат од овој покер на животот на постарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие ни помагаат да го расчлениме општото поведение на организмот на начин кој ни дава подлабок увид во емпиричките податоци од психологијата и невронауките.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тие ни се нашата тапија, коренот, потеклото...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тие ни го покажуваат вистинскиот правец.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тие ни го подадоа цвеќето, а мене рацете ми се зафатени со друго.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие ни се имињата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само главите ни се одозгора, ама и тие ни се надалеку застанати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во тренд се новите медиуми, новите технологии, новите и побрзи методи на пренос на информации, демократизација на технолошкиот раскош, диверсификација на пристапите кон дигиталните мрежи, стандардизација на форматот на податоците, умножување на умрежените односи - во тренд е тие предности да го помагаат спроведувањето на новата ера обележана со поголема приватна слобода, зголемена интерперсонална комуникација, ублажен товар да се репрезентира, нови перспективи за проблемот на телото, како и поголем избор за потрошувачкото општество, можности за слободно изразување без исклучоци, а над сè, тие ни овозможуваат брзина.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Alexander Galloway ФОНТОВИ И ФРАЗИРАЊЕ
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Баравме долгнавести камења и со шамиите ќе ги подбрадевме и тие ни беа бебиња, а бидејќи знаевме дека сѐ умира, божем бебињата ни се разболуваа, па ќе ги закопавме во дупка.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Влеговме во првата куќа, тие спиеја, од едната страна воловите а од другата страна луѓето спиеја.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тие ни кажаа дека непријателот пред малку отишол во насоката од каде што дојдовме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„Дворовите се поплочени со тули. Тие ни зададоа помалку маки.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И ги прашуваме после зошто се предаваат, кога толку се плашат од Арапите, а тие ни велат: заради жените.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
и се враќаме пак назад, по истата трага со лазење и го наоѓаме Бугаринот кај што го оставивме, можевме и да го отепаме, ама ај, си велиш човек е, може тој ќе те носи ако те ранат, и што да правиме сега со тебе, му велиме, што ќе кажеме за тебе, а тој - вие сте ми мајка, вие - татко, ако ме кажете ќе ме стрелаат и нѐ моли, ни ја пика главата под колена, се митка ко живинче, се уплашив, вели, ама да не кажеш ти, му велиме, не, вели, уплашениот е секогаш уплашен, ме фати голем страв, вели, ме сопна и не можев да се помрднам, и го целива ножот, се колне и после фативме двајца Грци и тие ни кажаа дека ќе нѐ удрат два полка, еден грчки, и еден англиски, и ноќта зедовме наоколу сѐ миниравме, ископај чиневме дупка и наполни ја со дробен камен, со чакал, и среде камењата ќе врзиме по пет бомби во китка, со тел, сите дупки ги врзавме со една жица и кога наближија војниците, ги дрпнавме мините,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)