тебе (зам.) - те (зам.)

Дики: Сладок е. Го сакам. Но мислам дека тебе те сакам повеќе. Се бакнуваат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Еди! Мирен! Мирен! Земи колаче! (Од кеса вади колаче и му го дава. Еди го лапнува)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мене ме донесе, тоа чудо од далеку, а тебе те прибраа турците во залог, те тераа како стока со камшик па те дотераа право пред мене. - објаснуваше Трајанка. – Но секое раѓање било болно, велат старите, еве гледаш како нашата љубов се роди со болка.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Дали се сите тука? - Сите сме... само уште тебе те чекаме! - одговори еден од присутните.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Ех, треба да умееш! - рече Гоце. - Селската облека ме дочува, а пак велигденските јајца ми беа пропусница.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
СЛУГАТА: Тебе те чекам. Кого друг можам да чекам!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Ако имаше три чисти да се прчиш пред другарите, дека Анче од VIб тебе те замолила да ѝ се запишеш во лексиконот - и тоа си го сторил мошне успешно - сега имај три чисти да ја гледаш мама в очи и сè по ред да ѝ раскажеш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Нема бегање - си помислив - нема гледање низ прозорец како во канцеларијата на директорот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Ајде, и гледај ме право в очи.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
— Добро, бацко Толе! Ка ќе речеш ти така нека биде, — одговори Стојо, — ама пак ние тебе те сакаме да ни бидиш главабашија. — Лесна работа е за главабашија, џанум.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ти ќе бидеш, ти Гуле. Ние тебе те знајме за утач на селото и кај ќе рипаш ти, ќе рипа и целото село — пак поп Тодор предлага.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тебе! тебе! тебе! Толе, тебе те сакам, да не се одделиш од мене!... Оф, јас кутра, шо си направи!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ама јас, ете не су писмен. Ќе дојде писмо, сака да се отпее, да се напише друго.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Петко нека и земе маковци, бончани, рапешани, црничани — нека го држе „Смечот“ ондеа; на Андона — ќе му и дајме неговите дунчани, вепрчанци, пештанци, кокрчани и каленци — нека се вртка по Ливада и Дренска планина, а јас со Трајка, Ќосото и други прекуреканци ќе прејда одонаде река во старо Мариово, ако можеме да и поносиме главите ошче по некој ден и друг.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тоа што го прави тебе те плаши?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Не зборувам за тебе Те имам заборавено на друго место Во друг час Но таму животот зависеше од ковачите На соништата А ним никој не им посвети ни шугава песна.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
И наместо одаја брачна, ох! — јамата тесна бездушно тебе те чека!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
За тебе слушнав од душмани твои фалби што тебе те слават..
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
И, после, ние не сме Бугари та тебе те викаме коте, значи што рече ти: маче; ние сме си луѓе од местово наше — нашинци! И нашински си зборуваме!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Сакаш сите да бидат први и тоа на сите натпревари!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност тебе те прогонува перфекцијата! Или ти ја бркаш?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Даниел никогаш не ги покажува своите чувства отворено, но јас знам дека тој тебе те сака.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Еразмо, отпрвин збунет од каде доаѓа гласот, се поднакашла од страв, потоа, осознавајќи дека старецот му прозборе, во одбрана, одговори со прашања, како од пушка: -Како да сеам, кога тебе те носам, вреќата ја носам, патот е полн со камења, црни гранки и мраз, а земјата е недостапна?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Најпосле кога седнавме да вечераме тивко реков: - Тетка Рајна дојде со една непозната жена, не знам дали тебе те бараше и те дочека ли? - Не гледав во него.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Истрчав од дома, со страв, и со премален здив се тутнав во собата на мојот школски другар, познатиот Специјалист за чудни болести и му кажав дека на моето прашање: „ Што е тоа што веќе го нема“, некој друг Невидлив, со темен глас ми одговори „Тебе те нема.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тогаш зачуден чув како Некој невидлив ми одговори: „Тебе те нема.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Многу патетично го почнувам писмото, но верувај дека сѐ она што тебе те прави задоволен и спокоен и за нас претставува задоволство.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Кога можат многумина, можеш и ти: Сигурно и тебе те потфатила желбата да изрежираш претставиче во некој провинциски театар? - Не...
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Само ти остана, а и тебе те бараат за да те убијат!‘ А потоа, гневни на прогонувачот, ме убедувавте да избегам, а од мене баравте благослов за да се одмаздите за пролеаната крв на нашите браќа по вера.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Тебе..., тебе те чекам“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Би сакала да сум цвеќе во милувки да те галам да бидеш ноќна птица кога телото твое жар ќе жари ко змија со јазикот да пијам сок од твоето тело и така в бессоница да те милувам тебе мојот најсакан цвет што рози и ме мори да бидам патник и тебе те гледам да бидам сонце да го стоплам твоето тело, би сакала, би сакала да си мој!!
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Да бидам патник, и тебе те гледам...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Мнозина пријатели сакале да одаат да го видат, арно ама не ји пуштала жената му да го видат обраснат со пердуи.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јас тебе те барав да те закопам тука.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сите лошотии јас сама 'и чинев и тебе те клеветев од пустио завис што сум имала на твојата кротос и твојата личотија што ја имаш.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- А - рече - таман тебе те барав јас.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Абе аман јас, - рече - тебе те откопав за да поеш кај него!?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ти како што ми заповеда, честити царе, да си земам што ми е најмило и да си одам дома и јас од тебе помило друго немам и тебе те зедов.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Простена да си и од мене и од Бога, снао, простена да си!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Секоја вечер, коа ќе седела да вечера и да се моли пред икона, с¯ така се молела, а пак никако не беше проколнала.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Јас сум нешто подруго, заправо, бев решил да го урнам она што и тебе те унизува.. . сега не сум поарно од тебе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во главата стои твојата гордост, ако ја скршиш главата, гордоста ја нема, тебе те нема, светот го нема, ништо нема.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Доста! - Животот во тебе те задолжува! - викна Глигор бесно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тебе те создале разгалените господа! - процедува низ стиснати заби тој.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Оти не спиеш, ми вели Јон. - Ами, тебе те чекам, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тебе те тепаат, а те тераат да им помагаш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Прикаски“, воздивна. „Секакви прикаски му ги пијат дробовите на човека и му го копаат гробот. Се раѓаш да буташ некого кон гроб додека друг и тебе те бута зад грб.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На наддланката му лазеше пролетна бубачка под црвен оклоп, она за која се веруваше дека е предабер на гости.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Па јас тебе те познавам, човеку, срдечно рече. - Те познавам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
ПОП ЈАНЧЕ: А, велиш, и таа тебе те сака?!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
САВЕТКА: Та не ти ја сакаат душата, туку тебе те сакаат!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Слушај, Ѓорѓе, таа е маѓепсничка! Сигурно и тебе те маѓепсала.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Тие мора да се луди кога токму тебе те примиле на работа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, Виктор повторно продолжи. - Знаеш, конечно и тебе те видов на телевизија.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ајде оди си од мене , доста си поигруваш, Немам време за нешто што тебе те забавува..
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Не ти подаруваат тие тебе часовник, туку ти си подарен, тебе те даваат како подарок за часовникот. 66
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но ако и тебе те казни, тогаш со чисти души ќе се споиме таму...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Сону мој, дојди, очиве само тебе те бараат...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Ја гледам месечината во ноќта ... а тебе те нема ни овде ни таму некаде..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Затоа и тебе те одбрав да дојдеш на балот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Да ти кажам ли зошто тебе те доведовме тука ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Најпрвин откај нашите умрени - се вртам - мама ја нема - тебе те нема, бабо мила, - ама и никој нема на гробиштана - го нема ниту дедо попот - раздавам а нема кому да раздадам.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Двајцата стојат задишани. - Тебе те чека - момче со огнено име и длабоки очи во кои втонала...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Прости ми, бабо мила, ама сега само тебе те имам... можам да ти кажам...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Еве, одејќи низ беспаќа, тебе те сретнав, моме мило, макиве да ти ги искажам - малку од малку да ми олесни...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Со насмевка згаснаа, небаре тебе те виделе - им доаѓаш...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Единствено сега можам Од денес па за навек цолза да сронам за сѐ во животот што не сум сфатила Ако, некогаш утре ја здогледам пак твојата трага што мирно ме следи прикриена, но драга кутрото твое суштество што не знае за тага нема да забележи дека љубовта наша е веќе остарена Заб бел лежи, го бележи Времето и злото А бремето тежи во ова бремено утро што тебе те раѓа за појасно да видиш – она што вчера било засекогаш во заборав паѓа А она што денес не си те молам биди...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
ЈАС: Не биди будала и смешна, јас се дружам со надежта што тебе те смета за грешна!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Ќе нарачав кафе во Старбак, во центарот, ќе седнев да го испијам на клупите и те чекав да се појавиш оддалеку…, да ми мавнеш, но тебе те немаше.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Знаев дека колку да се обвинувам, колку да се измачувам казнувам и страдам нема ништо да се промени, тебе те нема.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Кога ќе го видеше мајка му што прави, ќе свикаше по него: - О, господе, зар и тебе те зафатија бубачките од татко ти...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Пол, ајде, сите тебе те слушаат.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Грлото му се исуши, не може плунката да си ја голтне, а ете Бојана, проклета Бојана, пак го праша: — Тебе те прашам, море сому, шо не кажиш кај одиш? — и пак се насмеа сама и застана пред магарето да не може да помине.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И одговори на Анѓа. – Па сите девојчиња знаат дека јас тебе те сакам, само како те сакам. – Како сестра – побрза Анѓа да ја доврши неговата мисла.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Капките се слеваат по твојата шофершајбна, а ти размислуваш за оној далечен ден кога те однесоа на излет со семејството на чичко Живко и кога нагло заврна и дождот ви ја растури првомајската скара и тебе те сместија во старата лада и ти дадоа една недопечена кобасица додека сите други останаа гладни и потоа ти пуштија радио и фудбалските коментари се мешаа со звуците на домашната естрада...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
На Еда му стана незгодно и полугласно му рече на Марка: „Овој тебе те вика!...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Се согласуваш со мене, Дудо? - прашуваше Џорџ сениорот и грлено се смееше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не ја сфатив сосема причината но во еден момент таа му се обрати на сениорот Џорџ: - Ти имам речено и пак ќе ти речам: човеков е виновникот што тебе те избрав за сопруг. – Знам, знам – грлено се смееше сениорот Џорџ. – Зарем ти немам речено дека Македонија е богата со умот, многу богата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Зарем некој навистина ќе се трудеше, па нека е тоа и Господ, најнапред да нè измислува и да нè обликува за многу работи но и за водење љубов, а потоа, заборавајќи го својот труд а можеби и намерите, да не осудува поради игрите што ги спомнуваш?“
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Будалче, тебе те лажат!“, беше нејзиниот спонтан одговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не го стори ли тоа за една недела – тебе те чека куршум!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тоа попладне се спуштавме со санки по улицата; сите тетки на една санка, а јас пред сите, тебе те држам во скутот, а долу, на свиокот кај Пинговци, санката излета од улицата и се стркалавме сите во снегот како лубеници.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дали поради желбата да го прикрие срамот од бојадисаните раце; или поради големите плодови; или затоа зашто тебе те виде а и ти засмејан гледаше во неа; или во прашање беше нешто сосема трето; знаеш, тогаш таа веќе беше во оние години кога и не си сосема сигурен дали детето ти се смее од нејзиното лице или пак девојката.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
24 Маглата се поткрева над котлините визијата станува стварност стравот се обвистинува: се наѕира клисура, амбис сур живописна урна серт рис се задава од сртовите како сираче, но отмен и дрско убав, би рекла смртно личен само ревот негов ни бие право в лице насекаде околу-наоколу мене и тебе, синко мој бие бијно, очебијно а сепак кревко небаре може да се сотре да се изгуби место нас со еден замав на главата со едно затнување на устата со еден потег на четката со мал премаз боја со нов слој малтер со обично будење од длабок сон ама будење нема, веќе нема назад и тебе те нема Младост моја само необичен сон, збор и допир само задоцнета потрага по изгубеното може да те оживее како свет - но литературен како сенка на сенката „што било, пак ќе биде“
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Вие не ме забележавте. Тебе те препознав веднаш.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Хипнотизиран, ја гледаше светлата пруга во зеницата на мачешкото око: Тебе те ставаме меѓу тројцата судии.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
— Тебе те бараше... — Да не беше шпион?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оддалеку се дава вик, се пренаша дури кај нас: — Михајлооооо, о, Михајлоооо! — Тебе те бараат...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Па и немам, да знаеш! Видов една, ја подаваше главата - ама тебе те бараше!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
По многу време, учејќи дека уните не се надеваат, осознавајќи дека позанимлив станува разговорот порекинат од ветрот – почиста станува и мислата: никогаш нема да се возобнови ништо што не било меѓу нас: заборавот ќе нè заобиколи, прозорците ќе се затворат сами, а ти, скриена во некој збор, одново ќе се покажеш зашто јас не те измислувам – јас тебе те откривам: ведро ѕвездена вода за еден жеден човек до век!
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Макар што тоа никогаш не го формулирала експлицитно ниту тогаш, ниту во другите свои писма, што Ти ги испраќала с до 24 декември 2002, кога соопштува дека повеќе нема да се јавува, туку Те остава под закрила на твојот имагинарен ангел чувар... оваа внимателна читателка на Твоето книжевно писмо целосно е убедена дека тебе те создала и те промовирала во писател токму силната љубов на Твоите родители, под чија сигурност и закрила живееш и сега, години по нивната смрт.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И да не продолжиш да ја запишуваш, посветувајќи и се целосно!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И долгогодишната кореспонденција помеѓу Гете (Goethe) и вајмарската дама Шарлота фон Штајн (Charlotte von Stein), мажена госпоѓа со седум деца, ја доживеала својата драмска транспозиција: пред некои триесетина години германскиот драматичар Петер Хакс (Peter Hacks) напишал успешна монодрама со долг наслов Разговор во куќата Штајн за отсутниот господин Гете, која со голем успех се изведувала на многубројни европски сцени; во тие години на подем на таканареченото женско писмо, актерките просто уживале да ги екранизираат пустите машки мани на големиот светски класик...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Жалам што тебе те гледам така. Па зар тебе, левијатан.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
И повторно пак тебе те гледам, Месечино и изгреву мој на исток, златна косо, насмевке милиони вредна, бесценета среќо во градот никогаш разбуден.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Најмногу од сите - ти, зашто постојано тебе те имитира, и ти си ѝ најголемиот пример - и за добро, и за лошо.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Бабо, - ѝ реков, забележувајќи дека искрено се лути, - не се нервирај и немој да бидеш тажна, тато тебе те сака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- И јас тебе те сакам до небото и до ѕвездите.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кузе тогаш ми објасни: Милке, ти се бунеше зошто тебе те ставам секоја вечер на стража и тоа во најлошо време од 10 до 12.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Татко ми ме тешеше: Сине, мајка ти пак ќе ја вратиме, ти знаеш како тебе те оздравив кога беше болна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сè од збор до збор му кажав и сите станаа да ми честитаат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тебе те чека среќа, човеку, среќа и слава, така ти зборува хороскопот, но не можам да ти кажам кога тоа ќе настапи. Добро, добро, испробај ја судбината.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Твојот хороскоп вели дека тебе те следи среќа, човеку.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Еве, тебе те чекам – ми текна да го излажам во моментот, оти се сетив на неговата идеја за велосипедот и оти ми рече дека ќе ме земе со него да му го покажам местото во паркот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Мама рече дека сте уживале вие двајцата сами.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ама таа ненамерно. А јас, намерно, смислено.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Што има ти мене да ме чекаш? – грубо ми возврати.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Затоа што и таа тебе те имаше повредено пред тоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А овие денови, кога и тебе те немаше, да знаеш колку нѝ беше тешко со мајка ти.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Штом огрее ден ќе ме втаса крај мирната река: „Поведи ме во Boulogne i Vincennes, столетија јас тебе те чекам."
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)