те (зам.) - привлекува (гл.)

- Мислите сега? - Не, мислев секогаш! Во обичните денови.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Несебично се залагаш. Те привлекува уметноста.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Доцна ми стануваше јасно во животот дека револуцијата, покај примамливата дијалектичка патетика која те привлекува во младоста, во доцните години на животот принудува да се соочуваш со нејзината метафизичка завршница.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
-А што правеше пред малку? И воопшто, кога немаш други обврски што те привлекува?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да признаеш? Што? Она што те менеше, ти докажував во себе. Она што те привлекува.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)