те (зам.) - пофали (гл.)

А ќе те пофалиме и тебе кога ќе нацрташ нешто, макар и не толку убаво, но твое.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Мртов да ружаш можеш, ама тој нема да прозбори, нема уста да отвори, ниту да те покуди, ниту да те пофали.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јоле го виде детето Шаркоско и вели: Чије je ово прљаво дете, детето ми вели: Што ми рече, стрико Јоне, јас му велам: Те пофали, и детето почна да се радува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така, мајкино, така, од линија до линија, ни врз горната, ни под долната линија! Пак ќе те пофали учителката!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
А ќе те пофалиме и тебе кога ќе нацрташ нешто, макар и не толку убаво, но твое.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)