те (зам.) - вознемирува (гл.)

- Ама, Хана, не се возбудувај, те молам, јас навистина не мислам да те вознемирувам, па ова е само детска игра, мантика, еден вид социјална забава.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Тој ја крена главата од отворените книги и, со вечно благиот израз, го прифати загрижениот поглед на мајка ми. – Прости – започна веднаш мајка ми – што те вознемирувам во оваа доба. Морав.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Гласот на мама: Вознемирена сум. Гласот на тато: Што толку те вознемирува?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- А, зошто не го пушти? - Дека си болен, да не те вознемирува...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)