Таа ни кажа дека во Париз постои една агенција која што посредува за работа о пер во француски семејства.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Таа ни се придружи во слушањето на радиото од кое продолжуваше истиот глас: – Млади и стари козари, мајки и деца, нашата непобедива партија се наоѓа пред уште еден непријател.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Таа ни беше од училишните книги, прв ја кажуваше момчето Мане, а потоа јас.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
- Немам јас никакви тапии, велам, и јас не сум стопан на земјата. Земјата е стопан на луѓето, велам. Таа ни дава за јадење, велам, и таа не јаде после.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така, неговата трпеливост се пренесуваше на мајка ми како тивка надеж, а таа ни ја пренесуваше нам, на децата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)