сѐ (зам.) - толку (прил.)

2. Зборот ми е уморен од несоница Поседи уште малку уште неколку мига Овде е сѐ толку будно ни лудило да не ти недостига поседи уште малку времето барем во среќата спие – јас никаде Во тагата ми ѕирка преплашено дете поседи уште малку моќна е близината - разделени како сонот од лагата кажи ми што виде ноќеска...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
-Најсетне и Иван самиот сфати дека згрешил. Ми рече дека непотребно избрзал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Уште додека ги изговараше тие зборови, од изразот на неговото лице видов дека се кае за она што го кажува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Добро, добро, но не е сѐ толку црно - се обидов да ги разгонам грдите мисли на Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сѐ е толку живо, а сепак сѐ толку повикува на смрт.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мислело момчето дека следењето од далеку и влегувањето во туѓ двор не е никаков престап.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека сепак се повел по своите инстинкти.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)