сите (зам.) - нѐ (зам.)

Но, човек на сѐ се навикнува и полека сите нѐ обзеде сон.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
— Сите нѐ осудија?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Војниците им рекле дека сите нѐ убиле и им ги покажале чешелот, огледалото, шнолите, панделките мои.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— И сите нѐ осудија на смрт.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме острижија, велам, сите нѐ острижија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Утредента сите нѐ собра во одајата, го тргна покривот од лелајката за да го видиме бепчето, а потоа нѐ спотера по селото да ја рашириме веста, да кажеме дека ни се роди братче.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Коле се јадеше и сите нѐ обвинуваше: - Ви велев ли јас да го чукнеме уште еднаш, а вие викавте: „Доста му е. Готово е.“ Гледате ли: ништо не му станало. Молчевме со наведнати глави.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Има разни гласови. Сталин сите нѐ ослободи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
XXXIX Мајкиниот лик сите нѐ следи до крајот на животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)