сиот (зам.) - нејзин (прид.)

Но од сето нејзино држење не се гледаше дека нешто губи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По обиколката на Имотот, при којашто тој и другите главешини (на предлог на мажите што го пречекаа и кои и понатаму го придружуваа) си избраа коњи од ергелата, Потковицата, заедно со Имотот, заедно со стопаните, заедно со сите нејзини жители и со сиот нејзин синор, од свое име, и од име на победоносната војска, му ја подари на својот султан, како израз на верна љубов и длабока покорност.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во тие солзи Томо го прочита сето нејзино каење. Нејзината младешка незрелост и избрзаност.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сиот нејзин живот беше таков, секоја нејзина желба се протегаше до исполнувањето лижена од ладниот пламен на свилата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И во оваа збирка, како и претходните, сето нејзино постоење преточено е во стихови со кои е опточено нејзиното севкупно бивствување.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Сега сето нејзино тело мина низ занесен трепет и таа импулсивно ја крена главата кон него.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Зар очајот беше посилен од сето нејзино образование?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, геј-идентитетот не ја опфаќа – не може да ја опфати – геј-желбата во сиот нејзин субјективен размав и опфат. Не може да ја изрази. Желба во идентитет не поминува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Онисифор Проказник поминал со палец преку лузната на своето лице.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во таа чудна суводолица, ни рана на заздравување, ни болка, ни спомен на болка, во сета нејзина издолженост, до работ на острата вилица, лежела зимска модрина на истинато месо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пелагија не може да дојде до одговори на прашањата што сама си ги поставува, сиот нејзин живот како да е само еден непрекинат сон од кој не може да се излезе.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Мајка ми, среќна, нѐ галеше сите. Смислата на сиот нејзин живот беше нашата среќа, а оваа наша радост беше дел од тоа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Втора фотографија.  Чекав долго, да се расклопи како женка да ја сликам во сиот нејзин сонлив сјај пропорција и хармонија.  Ја прекрив со себеси но таа кревка, тврд карактер ѝ се покори на сенката без поговор.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ако оценеше дека сето нејзино внимание е сконцентрирано на Радуле и Стојна?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Сиот нејзин живот согоруваше во тоа верување на кое му се надоврзуваше и последната мисија на враќањето во родната земја...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Зар не беше сиот нејзин живот жртвуван во разминување со смртта?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)