си (зам.) - дума (гл.)

Си думаат: кој талка ќе доталка.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Софроние, кој одлично го зборуваше турскиот јазик, и покрај силното напрегнување не можеше да ја погори скриената намера на султановото зборување; си думаше Ова не е тоа за кое сум повикан, па стануваше сѐ посомничав.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сето тоа Лазор го гледа од под веѓи и зашто отпорано знае што има нацртано на внатрешната страна на тутурката, планот на Потковицата, си дума и се надева дека можеби не се собраа за да го ругаат него, дека можеби и овој пат ќе разговараат за тоа за кое од смртта на татко му на Максима наваму секоја година ова време разговараат - за барањето одобрение за ѕидање црква, а годинава за барање одобрени за ѕидање и на општина и на училиште.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тоа си думам, вели, ко ќе почне за празнициве да талка по селава, да му залегнам во некој ендек и да му ја скинам сенката. Друго не ми останува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дали ќе е сега Бајазит во Скопје? - си думаше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Како си думаш да ја избистриш, прашува Максим и вели Сите да слушнеме.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Овој дожд не е од вија времиња сите дождови идат од далеку но овој е од потаму си думам и никако да најдам стреа да го заштитам она што можам барем она што го немам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)