се (зам.) - сонча (гл.)

По цела ноќ, по цел ден, само не задевај го, тој ќе лежи до огништето или ќе се сонча на прозорот и ќе преде.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Се сончаше зад куќата. Беше толку мирна што помислив дека не е вистинска.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Летното сонце уште печеше така што плажите беа прекриени со капачи кои гласно и весело вреваа, прскаа и се плискаа во водата или се сончаа мрзоволно испоналегнати по песочниот брег.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И се сетив веднаш на чичко Славе од Пореч, кој преку цело лето продаваше излеани восочни свеќички во форма на животинки, од кои врв му беше „Адриатик делфин“, а се сончаше исклучиво на нудистичка плажа.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
На тезгата работиш, а позади пржиш пипер, патлиџан, со јајца или без нив, готвиш и тука јадеш „на стајање“, ама и се сончаш додека ти ја припазуваат тезгата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Змиите послободно се сончаа на ламен. Потоа и тие се повлекоа под земја.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Недалеку од нив се сончаше рано излезен гуштер. Го погледна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тука, во летните месеци 1948 година не носеа на плажа, повеќе да вежбаме воени вештини, по програма и распоред, отколку да пливаме и да се сончаме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потоа и би се сончале... и, ако тоа не го правевме постепено како што нѐ учеа раководителите, грпчињата ќе ни изгореа.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Се издолжи на снегот како некој што легнал да се сонча.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)