се (зам.) - нафрла (гл.)

Не им завидуваме на предавствата кои се нафрлаат, пред сѐ на јазикот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Години и години живеев во прелага дека добро ја познавам психологијата на нашиот човек, и по многу искушенија и самиот дојдов до сознание дека ни е судено да се остваруваме во јазикот: некој беше рекол дека врз јазикот сум прикован како разбојник на крст.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Колосот кој го прегази целиот свет! Карпата на која залудно се нафрлаат ордите од Азија!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постојано имаше по пет до шест луѓе во црни униформи, кои истовремено се нафрлаа на него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Понекогаш ги прекопуваат образите и се нафрлаат на јазикот.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го фрлам штафелајот а сликата ми се нафрла. Исплашен бегам, паѓам, замижувам... Божем спијам, божем сонувам.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Ни се нафрла по голите меса и нѐ скокотка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Комарците се нафрлаат како улиште и само те печкаат по лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога бурата долго траеше, и кога целото брдо завиваше со денови и денови, ѝ се нафрлав на теглата шеќер, со црпка или со раце, тоа ми беше утеха, жолтиот, небет-шеќерот.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Губам рамнотежа, се нафрлам и јас... Не можам веќе да се спречам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ја подигам тогаш главата... Го гледам лицето на мајка ми веднаш до моето...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ме гледа, очите дупло ококорени...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Навистина, јас си помислив, дека на ист начин можела да се исмее сталинистичката идеологија како што вие сте ги замислиле нивните егзекутори кои со толку голема ступидност се нафрлаат на козјиот свет.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)