се (зам.) - вовлече (гл.)

Кога на крај ќе излезам веќе заладило, пределот се вовлекол во себе, и денот е заокружен.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Срцето на Винстон одново се стегна. Да беше можно, ќе се вовлечеше подлабоко во креветот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се разбира дека присуството на д-р Сотировски, единствен Југословен во Париската опсерваторија, која со макотрпна и деноноќна работа се пробива во врвовите на науката, ми овозможи уште полесно да се вовлечам во многуте катчиња од опсерваторијата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но најпрвин се задржа на турцизмот ајде (на турски hayde), присутен во сите балкански јазици, и во ладино јазикот на солунските сефарди, дури се вовлекол во рускиот и полскиот јазик, а бил присутен и во марсејскиот француски арго.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А сега, таа занурка во морето (спуштајќи ја главата надолу, поттурнувајќи се со нозете, кои забелеа над површината) и се вовлече во длабочината.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
До што е суводолица се вовлече в земи да те откорне; До што е бог под сите дна те закопа!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Има ова попладне прсти од блискост од свое. В месо да ти се вовлече и да молчи тешко и изморено, капнато да се протега под кожа во коски во сѐ што си и што не си.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Зашто ова попладне има прсти од блискост од свое в месо да ти се вовлече капнато да се протега под кожа во коски во сѐ што си и што не си. И не стој се искачи рекава го мина брегов ќе плисне врз тебе ти трчај да не те стигне сево попладне зад себе што го оставаш дур не го изгасне. Трчај гори попладнево.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
И навистина така и би. Иако беше сѐ затворено, однекаде во собата се вовлече студеното ветре, ги заобиколи пријателите, ми се заобрачи околу градите и ме стегна како со мразен ремен.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Јас се вовлеков, сиреч, во пазувите на татка, сопирајќи го здивот, затворајќи ги очите за да не го здогледам јарето, иако веќе му ја чувствував тучтежината и студенилото во гласот на Арето.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
„Морам да се покријам“ му дојде мислата на која мораше да ѝ се потчини, да вложи напор и да се вовлече под чергите...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потоа брзо се облече, се присили да изгризе едно јаболко, зашто знаеше дека треба да јаде, па се вовлече под чергите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И сѐ изгледаше задремано, неподвижно, божем целата околина, целата природа се вовлекле во мирување, во бел сон.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Порано Бојан често ќе се вовлечеше во плевната, па ќе лежеше во сеното или ќе се катереше по гредите и одозгора се ѓувкаше во тој дебел, зелен мек душек.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Бојан се стресе од силен страв и бргу се вовлече во колибата, затворајќи ја вратата зад себе.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Таа трпеливо ги бараше во него сите оние места, низ кои што можеше да се вовлече и уште подлабоко да се протне, за таму во неговата срцевина да може да почне да се загнездува и да ги снесе тука своите змиини јајца на сомневањето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дури во последниот миг, пред да влезе, се сети да го извлече змиулчето од џебот; тоа молскавично се измолкна низ тротоарот и се вовлече во ѕидот на куќата.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Требаше безопасно да мине над неговата глава и да се вовлече во неговото дијамантско гнездо.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
На брегот од тихата река врбите таговно се капат... песната се губи во зајдисонцето, јазикот се вовлекол во мене и немо стои пред збогување.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Само уште поцврсто ги стегна своите пупки и повторно се вовлече во зимскиот сон.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)