овие (зам.) - не (чест.)

Каков анален простаклак од устен происход е да се каже: „Овие не се мустаќи, ова е сунѓер за газот бришење; ова не е алатот, ова е џезве за кафе да си варат жените; овие не се очи, овие се ламби за да не одат жените на мочање по темница; ова не е глава, ова е шутка, во неа да се мочат и серит домаќинот и домаќинката, сега е зимно време, мрсно се јадит, дрско се серит.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Толе не се пофали оти тој е најарен, но ја кажа правината дека Крсте Попов, иако е во трето одделение, поарно знае од Трајка Јанов и другите од први клас и го викат учителите да им раскажува кога овие не знаат некоја лекција, за да се засрамат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Држи се, Небеска, овие не се лажни болки, си велам, и се затресувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И откако ќе ги надуе образите и откако ќе ја оддели устата од устинката на стомнето ќе кликне: - Овие не пуштаат душа, а камо ли вода!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Овие не се скарани воопшто... а и не се маж и жена!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Ако се партизани, треба да имаат пушки. Овие не носат пушки! “ - заклучи Трајче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Прво седнуваше стариот Јосиф, до него од десно синот и зетот, одлево пак старата Јана, снаата и Тодора, а и сестри ѝ, додека овие не беа мажени.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)