ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Освен доколку, се разбира, не станува збор за последен бакнеж, за бакнеж со кој се простуваме од сите бакнежи, во кој случај (барем овој човек) треба да биде бакнат не само како тој самиот in propria persona туку и како сите и секој од неговите среќни овоплотувања, вистински и исфантазирани, во секое расположение/начин/место/време, сѐ до крајот на љубовта и здивот и јазикот и зад тоа, до крајот на оваа приказна и сите приказни, до крајот на ова договорено продолжение и неговиот придружен услов - „Нема услови.“

За тоа маче со шарено главче и долго меко опавче ќе се раскажува во оваа приказна.

И сите заедно, и тие што ја кажуваа оваа приказна, и тие кои не веруваа ни во неа ни во јанческата, нетрпеливо очекуваа да дојде сабота па да чујат какви гласови ќе донесат од Прилеп неколцината одредени да отидат таму за по аништата, кај роднини и светијони да се распрашаат за Бошета и ајдутинот.

За оваа приказна, која ја оценија како пропаганда, комунистичка, полицајците три дена ги држеа затворени во амбарите Трпоски, а потоа ги однесоа во општинскиот затвор во Тополчани.

Оваа приказна, во двете нејзини варијанти, уште тогаш ја оспоруваа некои кои беа поитри.

Таму ги држеа уште пенајсет дена и на крајот ги испуштија, биле кусодрамки и вештерки.

Ја кажуваа оваа приказна без солзи, без гнев, со рамнодушност каква што само уште има кај монахињи и монаси по манастирите.

Оваа приказна Долгиот не успеа на почетокот да ја разбистри.

Патрокле се намести крснозе и ја започна оваа приказна за Џемал-ага. ...

Не знам колкупати го терав да ми ја кажува оваа приказна татко.

Во приказните, мирниот човек со умерени гестови, со светло сини очи и длабок глас, е оној кој секогаш излегува како најопасен на крајот, но во вистинскиот живот, а и во оваа приказна, случајот не е баш таков.

2. Ако сте го прочитале упатството за Асенета под точката 2, тоа се однесува и на вас, па еве го сонот што Вам ви се задава за спомнатите цели, со забелешка дека тоа е машки сон и дека јас го сонував, па најверојатно ќе можете и Вие да го сонувате, Аристине...

Тој имаше и некои други алишта и украси, како што беа кафеавите, гускини панталони пикнати во енормно големите чизми, црвените шамичиња и револверите, како и една пушка, сместена преку седлото заедно со кожниот колан со милиони куршуми на него.

Значи, тргнете храбро и сослушајте ги првите упатства.

(Доколку оваа приказна се случува во Белград, тогаш тоа е на улицата Крал Петар број 6, во градината на крчмата Знак прашалник.

Другите можат слободно да се откажат од натамошните обиди и читањето на оваа приказна веќе нема да се однесува на нив.

Но, драги Асенета или Аристине, љубовната напивка што овде се нуди ќе можете да ја искористите само ако поминете низ извесна иницијација, односно, ако успеете да се вброите меѓу јунаците на оваа приказна.

Тешките чекори се сѐ почести, и непознатиот зад мене трча. Тој ме гони.

Ако Вам Ви се случило тоа, на вистинскиот пат сте и само Вие можете да се сметате за јунакиња на оваа приказна и само Вие сте носител на лажното име Асенета. Ниедна друга.

Причините сами ќе ги откриете.

Нешто слично е потребно и овде.

Над мене има дрвен таван а на него е прицврстена четириаголна маса поставена за јадење.

Така завршува оваа приказна. Но, јас секогаш се прашував дали тоа предание не крие во себе некое подлабоко значење.

Читателот лесно ќе погоди дали е вистинскиот, дали е токму оној кој единствено може да успее, ако, кога навечер ќе прилегне да ја чита оваа приказна, ќе се присети дали неодамна нашол некаде во тревата, или на улица загубена обетка.

Но, изгледа дека оттогаш пак се појавувал овде-онде, секогаш преправен во калуѓер.

Тоа може да стане само онаа читателка која, пред денот кога прилегнала да ја чита оваа приказна, загубила некој клуч. Било каков клуч.

Оваа приказна, значи, е претворена во продавница за љубовната напивка, но таа напивка, како и сите други магични напивки не е безопасна. * На ова место одеднаш прекинав со пишувањето, бидејќи во духот ми се јави кристално јасно прашање: – Зошто ја лажеш?

2. Следно што треба да направите, драга Асенета, тоа е да сонувате еден сон.

1. Драги Аристин, Вие можеби имате раце и глас од коишто треперат женските уши, мустаќи кои ја разубавуваат вашата насмевка и насмевка која ги разубавува вашите мустаќи, но тоа нема да Ви помогне да станете јунак на оваа приказна.

Читателката значи, која седнала да ја чита оваа приказна, заборавајќи некаде некој клуч, па сега има право на тајното име Асенета, треба да го сонува следниот Женски сон: Сонувам како навечер одам по пуста улица.

Тој читател е оној избраниот. И само тој може да го понесе тајното име на јунакот на оваа приказна – Аристин.

Во далечните османски времиња, продолжи Камилски, во една област настапил голем глад.

Сега сериозниот Камилски, сакаше на оваа приказна да ѝ даде посебна социјална и филозофска димензија, чија последица ќе биде лексичката определба за оваа синтагма, која неизменета ќе влезе во балканските јазици.

– „Ете вака, синко Марко, се сторило со Силјана од Мало Коњари; знам оти тебе ти е како лага; арно ама мене ми е навистина, оти од татка ми е прикажана оваа приказна“, вака ми рече татко ми кога ми ја прикажа со прво.

Оваа приказна не ја измислувам јас.