нѐ (зам.) - јаде (гл.)

Но свињите се загнаа по нас, живи ќе нѐ јадат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Падот во адот нѐ стори инвалиди со душите пелин, заробени темни се спремаат ѕверови да нѐ јадат живи а ние гледаме ко сведоци неми
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Коа видоа стаорите, оти глувците мачорот ќе 'и досвршел од ло(в)ење, ошле кај големиот стаор сите стаори да се прашаат, што да праат, за да се избават од мачорот: - Како да праиме, честити стаоре, од еден ѓаолски мачор, што ни затре сојот од глувци и сега веќе се настрвил на нас стаорите да нѐ јади?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Нѐ јадеа и преку ден и преку ноќ.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Не давајте нѐ да нѐ јадат Арапине, велат, стрелајте нѐ, ама не давајте нѐ да нѐ јадат. - Ааа, што била работата, велам, ами кој ве плашеше така? 211
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нѐ јадат шенци во кланцањето и веќе џагориме прекутрупа, не знаеме да се почекаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)