нѐ (зам.) - столчи (гл.)

Излегува учителот, ја крева раката и сака со едно удирање сите да нѐ столчи.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
А требаше да се рече како тој, читајќи, сите од ред нè потресе, нѐ столчи.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)