нѐ (зам.) - разделува (гл.)

Тоа најмногу беше поврзано со судбината на границата која нѐ разделуваше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Два или три килограми повеќе неможат да нè нагрдат - уверливо тврдев.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Никој не знаеше каде отиде пријателството, погледите, човечката убавина, добрината, Големата вода, сонот, желбите. Сентерлевиот рид, птиците, сонцето, какво е ова време без ветар, без дожд, што не зашумат светлите води на пролетта, какво е ова суво, јалово време, овој голем снег што ни ги затвори патиштата, оваа темница низ која миневме како сенки, непознати, оваа отровна прав во очите, каде отиде таа златна светлост од окото на Кејтеновиот син, каква е оваа лага што нѐ покорува, што нѐ разделува?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Не поради опасноста од создавање правила што ќе нѐ разделуваат во нашето однесување во исхраната туку затоа зашто нејзината загриженост ја сметав за неоправдана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Насмев нѐ разделува. Го бакнувам лачот небесен изгонет од рајот поради нас.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)