нѐ (зам.) - подбере (гл.)

Мита наведна глава и молчешкум, со поглед на осамена срна, се загледа зад себе, во изодениот пат, во она што е нејзино вчера и вели - повторува: - Нѐ подбра тркалото, нѐ вкова во себе и со секое вртење ни го мери - измерува животецот, поначесто земајќи делче од нас, капка или цела локва крв изсцедува од нашите жили...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А во малоазиската, кога нѐ подбраа Турците, море какво пеење...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Наеднаш неколку жени излетаа со стапови и нѐ подбраа налутено: - Кучиња!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А вие Семјон пожестоко и од мене се судривте со тие зла бидејќи бевте помлад кога нѐ подбраа Црвените, долу на Крим, му се обрати тој на татко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ама и тоа не траеше долго. Болеста пак се врати, пак нѐ подбра.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потоа пак ќе нѐ подберат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)