нѐ (зам.) - оттргне (гл.)

Општествениот живот досегнува длабоко во субјективитетот на поединецот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Еднакво пресудно ќе биде и психологијата, било онаа популарната, било некоја друга, да не нѐ оттргнува од овој длабоко општествен процес на обликување на субјектот, не само затоа што психологијата е склона да го медицинизира и да го патологизира општественото дисидентство, особено сексуалното дисидентство, туку затоа што тука не се занимаваме со поединечен ментален живот, туку се занимаваме со колективни структури на чувствување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во секој случај, важно ќе биде да не се тргне од лажно упадливата спротивност меѓу недоволно цврстиот модел на општественото, сфатен како обичен површински исход од безредни содејства помеѓу луѓето (наместо како систематски состав што е длабоко конститутивен за нивниот субјективитет), и од претерано позитивистичкиот модел на природното, сфатено како онаа длабока, формативна структура што ни го определува битието.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нашиот општествен модел на машки геј-субјективитет ќе мора некако да го објасни тоа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Додека чекоревме по градот, Рајнер гледаше во парчето хартија кое покажуваше по кои улици треба да се движиме за да стигнеме до домот на неговата мајка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во тој миг да ни кажеше некој дека тоа е нашиот последен миг на земјата, а дека потоа зад нас нема да остане никаква трага, тоа немаше да нѐ оттргне од нашиот занес, затоа што верувавме дека она што е меѓу нас, она што од нас двајцата прави едно, е вечно, и дека, ако ни биде одземена материјата, сепак ќе продолжиме онаму каде што силите на природата и законите на трошноста и минливоста немаат моќ, и каде што човечката душа е посилна од сите небесни тела, затоа што тие се осудени еден ден, милиони години по својата креација, да згинат, а она парче душа во кое се вткаени нашиот занес и копнеж ќе трае и кога од сета материја на универзумот нема да остане ниту прашинка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)