нѐ (зам.) - вознемири (гл.)

И повторно не го гледавме невидливото, она што нѐ вознемирува, што го бараме, а Бога молиме да не го најдеме!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но денеска Танас нѐ вознемири сите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Родителите во тие денови не зборуваа за козите за да не нѐ вознемират и растажат.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)