ни (зам.) - испраќа (гл.)

Но, ако се размисли убаво, постојат и оние, другине. Уште поопасните.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ни испраќаат некои немирни бранови дури и во соништата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Анет Гијомин, читателка, професор по историја Испишувајќи ја со фабулата на Времето на козите својата историја на балканските народи Луан Старова со сеќавањата од детството во Македонија ни испраќа топла порака за меѓусебно разбирање и толеранција која наликува на приказните од Илјада и една ноќ, а сепак шири несносна реа со натопената балканска почва.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ние братучедите, таму кај селската црква, со радост го чекавме секое пристигнување на автобусот Татковците кои беа во градот по возачите ни испраќаа големи лубеници.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Оние, кои со своето грдо однесување придонесуваат да се создадат грозоморните приказни!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)