некој (зам.) - чудовиште (имн.)

Секој предмет по својата форма му личеше на некое претпотопско животно, на некое чудовиште што било и исчезнало.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Во тој однос е многу важен разговорот на личностите: ЉУБА: “Треба да се сликаат слики за луѓе, а не за наслада на некое чудовиште, кое се наоѓа во тебе и те ишмукува”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)