некој (зам.) - песна (имн.)

Тие, задржани во првичниот, автентичен облик, со сосема мали, најнужни интервенции во по некоја песна, се стихови на мојата младост, како спонтан израз, згустен, на доживената болка, на помнењето на средбата со мртвиот Рацин и на првата возбуда од средбата со неговите стихови.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Ех, кога би бил жив Тато, и онака како што знаеше, по свое, да ги доближи веѓите, да се смршти додека се обидував да испејам некоја песна од типот „Војник одам, оф, леле, песни пеам, оф, аман, аман!“ и слични на неа.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
На сметка на овие недостатоци, сепак балконот нудеше и повеќе од една бенефиција: Како прво: бев сосема уверена дека, ако се одлучам од горе да прочитам некоја песна, ниеден професор по филозофија нема да ме уверува дека сум Сергеј Есенин а тој Исидора, во обид да ме запроси за неполна минута, во малечко гратче, на единствен натпревар за млади поети, со државни спонзорства кои по рекламата необично исчезнуваа.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
„Кога значи во иднина ќе наидете на некоја песна“, препорачува Готфрид Бен, „тогаш ве молам земете молив како да решавате крстозбор...“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Барем што се однесува за мене, вистина е дека оделни стихови што веќе претходно сум ги напишал, напати невидоизменети, од некоја песна сум ги вградувал во нова песна.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И Мирче поетот не само што ги исполнуваше сите нејзини желби туку стигнуваше и по двапати дневно да нѐ посети, па дури и да отседи доволно долго за да ни прочита и некоја песна од современата југословенска поезија.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Денес кога ќе слушнам некоја песна од Јабука или пак Оркестар, чувствувам пријатно струење низ телото.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
На почетната страница од нивниот сајт напишано е: Се надеваме дека до сега не сме ве разочарале, и дека повторно во некоја песна, некој стих, некое зборче или пак тон, ќе пронајдете дел од себе, дел од вашиот живот, затоа што светот во кој што живееме, малку е убав, малку за нигде, ама единствен кој што го познаваме.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Научивте наизуст некоја песна, трагична тирада.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Мора да се сеќавате на некоја песна што сте ја учеле во училиште?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Старецот се појавуваше од вагонот со својот глас, тврдеше дека му е убаво, дека добро се чувствува, велеше Скокам овде внатре и собирам сили за враќање, не е многу високо и многу широко, ама доста ми е, велеше, и потоа го пушташе својот глас во некоја песна за да се охрабрат и оние надвор, да можат да ги издржат студените ноќи и лошите соништа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Се сеќавам учителот ме праша: Милице, ти убаво рецитираш. Дали знаеш некоја песна наизуст?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Трубадурот беше на крајот од своите талкања.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Имаше и апсолутен имунитет против грижата, напорите и караниците, како и бескрајна добредојденост од страна на домаќинот чијашто одушевеност на шеснаесеттото повторување на некоја песна или приказна, беше иста како првата возбуда при слушањето на нова песна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)