некој (зам.) - белина (имн.)

Траеше една таква долга модра вечност, во која погледот добиваше некоја белина само кога ќе требаше да одбере дали тоа стебло пред него беше токму онаа познатата, крајпатна бука, дали она, што се чинеше како деланка во нејзината коруба, не беше само некој поцрнет лишај.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Всушност, тој сакаше на сина си да му рече, ми студи, но обземен е од некоја белина и јасност што ги гледа секаде пред себе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)