него (зам.) - полека (прил.)

Заедно со него полека прилегна под едно дрво, очекувајќи дека мајмунчето ќе заспие.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Се лизга вратата од хотелот и од него полека се извлекуваат - убави, уморени и млади, побелени во ликовите од неспиење, и, со крив чекор на растреперените нозе, брзаат дома да одморат и да се спремат за вечер.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Синга ми се виде многу пираснат, и радосно лаеше околу нозете на дедо ми, а по него полека одеше мојата мала водена желка Ѓуро, што ја чувавме дома во големата стаклена тегла, се сеќаваш?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Оф, проклето брашно, - воздивна гласно и се помести, зашто во тој миг спроти него полека доаѓаше ноќниот чувар.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И мажите и жените се пресоблекуваа во полутемнината без да водат сметка дека нешто може да им се види, го правеа тоа махинално, набрзина, жените сувите фустани прво врз глава а мокриот под него полека го смакнуваа и немаше што да се види, ама мажите не само што не се срамуваа, туку тоа го правеа и со некое задоволство, ако некоја сака да види нека види, ако не сака има раце, нека си ги стави на очи.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)