Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Така дишеше, со целото тело, што се чинеше како во себе да го впива целиот воздух.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тој навистина се наду и со некаква услужна страст се тапкаше себеси по големиот мев; го правеше тоа бавно, тешко, очигледно му беше напорно да ја подигнува раката; солзи често му течеа врз лицето; но тој веќе ништо не разбираше. Маргина 37 67

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Мртовецот не стигна ни да се присобере, самоубиецот веќе беше скокнал врз него; старецот се сепна и одеднаш осети дека остар, огромен нож му влегува во градите.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

И во тој момент завриска така што се слушна низ целата шума, уште посилно и погласно отколку тогаш кога бегаше од синот; завриска како жив човек, во длабок страв за својот мртовечки живот; ја протресе ногата, а по лицето веќе му течеа лешински солзи, и одеднаш низ неговите неживи, заматени очи, ококорени од ужас, се искрадна сеништето на човечка свест...

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Тој стоеше простум а солзи му течеа по образите и молчеше.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Тој веќе се поздравил со сите. Замина. Беше болен.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

А стиховите му течат, како да бликаат од извор.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Тој се придигаше со мака, нозете му се тресеа, а рацете ги свиваше над глава како за одбрана. Од носот и од забите му течеше крв.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Беше хронично гладен и хронично настинат - ништо не го најадуваше и никогаш не беше дојаден, а од друга страна беше истрениран да трпи глад со денови; зиме - лете носот му течеше, кога мрсули кога водичка, па не знаеше што е тоа да ти биде топло, кога е доволно да имаш нешто на грбот колку да не ти се тресат вилиците.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Непријателот беше веќе поразен кога еден дел од нашата единица сврати на починка во таа куќа.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Нели: Споменот се смее а солзи му течат од очите!

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Во текот на војната имавме и полоши денови од тие зад Сина Скала.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Детето изгубено гледаше во девојчињата, а од очите му се сливаа солзи и течеа низ обравчињата. И под носето му течеше.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

Солзите сами му течеа како кога ќе ставиш јаки капки во очите.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Солзи му течеле и на мажот на загинатата другарка.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Татко ѝ, некој мирен опаднат човек, вистински старец, во црна свечена облека и сосема ќелав, веќе се беше напил и можеби поради тоа постојано му течеа солзи од очите, мали, збрчкани, закрвавени.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Блееше и плачеше како дете, а крвта му течеше по правливата улица (тогаш улиците во овој крај од градот уште беа само набиена земја, оти калдрмата дојде многу подоцна).

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Низ левото окце му течеше тенка нишка крв.

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

Кога 'и видел мачорот глувците во дупките, ватило слинки да му течит и да се оближуат, како коа да беше 'и изел сите глувци, и паднал на коленици, за да прај метании и кревај рацете наугоре, чини, врти и белките од очите на небеси, ѓоа на господ му се молел; тргај броениците и викај: „Господи, помилуј!“

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Се „избацуваш“ на плажа по „купаќи“ кој, нели, е нормално да биде скуден и следиш со поглед кому му течат лиги А, кому не би му течеле?

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Му течат солзи и само подзинува човекот, кркори.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Азра сè уште со широко раширени нозе му седеше на устата на Андон кој одамна го имаше изгубено чувството за мирис (лекарите имаа констатирано дека тоа е резултат на операцијата на капиларите во носот направена во неговата рана младост) и тој не можеше да ја насети реата од меѓуножјето на Азра, но обилно оттаму во устата и по образите му течеше тегава слуз, од што во еден момент мораше да го извлече јазикот, да земе здив со намера повторно да се врати на истото место, но се откажа, се сврте на левата страна и ги префрли двете жени на десната страна од креветот, речиси ги залепи за ѕидот.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

За миг лежеше таму како стаписан, додека од устата и од носот му течеше темна крв.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Му беше многу ладно, се тресеше неконтролирано, забите му штракаа, солзи му течеа по образите.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Од очите му течеа солзи, но тој не трепнуваше, срцето му беше како црквено клепало, устите му вражаа, а рацете ја прикрепуваа главата да не се настрани налево или надесно и да го изгуби прозорчето преку лисјата.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Имал к'смет човекот, ќе му тече куќата мед и млеко.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Може да кашла и да му тече носот, слушам, може да плаче од подноктица".