му (зам.) - светнува (гл.)

Докторот му ги отвора очите, му накапува од оние капки за ширење на зениците и по десеттина минути му светнува во нив... и, батеријата не работи.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Арсо ги наполнува градите, му светнува пред очите и за миг се најдува таму, на брегот, меѓу своите сокласници од гимназијата, безгрижно затрчани по песокот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Па да, Први мај, - му светнува, но за кратко, брзо згаснува искрата, од слама е, освен тие два збора, со клешти не можете да му извадите други, како магарче се заинаетило.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Умната и убава Пела треба и други работи да научи му светнува во главата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Сонцето повремено му светнува на прозорецот како да му пали свеќа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)