му (зам.) - пулсира (гл.)

Шмркна уште еднаш додека чувствуваше како од болките во зглобовите во него се раѓа онаа негова добропозната нетрпеливост – секогаш истото чувство на неконтролирана лутина што одеднаш му извира однекаде и почнува да му пулсира низ вените.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Речиси веднаш ногата почна да му пулсира. Беше топла. Веќе е инфицирана, заклучи тој.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)