му (зам.) - потури (гл.)

Вчера за ручек, жената на Јован, Ратка, му потури на Пандила да си измие раце.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Мајка му му потури да се измие, тој го облече новото либаде12) и праша: - Ќе ми дадеш ли, мамо торбичка? - Да, синко.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Брзо се обу. Мајка му му потури да се мие.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кај валијата, на султанот му потурија да се измие во биљурно коритце од сребрениот ибрик украсен со драги камења што го направил некојси Ибн Пајко, тогаш рисјанин, а сега само Мурат-ага, му рекоа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)