му (зам.) - потоне (гл.)

Ѕидната конструкција на кулата му личеше на гробница, и таа мисла му потона во срцето, дека во таа гробница, заедно со сенката на својата невеста, ги закопа среќата и спокојството на душата, кои можеле да бидат негови.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
На Петреица забите како зрна пченица и се изронија, на Петрета очите во тага му потонаа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)