му (зам.) - полага (гл.)

Оставана често сама, во клетата туѓина, како што велеше таа, мораше, во својата мисија, да се снаоѓа самата во пресудните мигови, како што знаеше и умееше, барајќи за своите постапки, кога беа во прашање чедата, да му полага есап првин на Бога, а после на државата, на идеоло­гиите, на другите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ослободен од секакви старателства, човекот отсега имаше да му полага сметка само на својот разум.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)