му (зам.) - мигне (гл.)

Инаку, сè би било едноставно (кога е веќе сложено) – како да ги распределам новите текстови во книга?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тече, жубурка, сончевите зраци си играат по неа (му се чини дури еколошки зна-чително се прочистила во меѓувреме), како да му мигнува со светлината, па го повикува: „Ајде, влези барем малку“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Илко му мигна на дедот Петка: обајцата излегоа од анчето и се стиснаа до Батанџиовото ѕитче.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)