му (зам.) - заскита (гл.)

Сега погледот му заскитува без цел по напрашената површина на таванските арабески.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Погледот сам му заскита во спротивното огледало, каде што го ослепуваше белата планина; се загледа некаде низ отворот на тунелот во вителот, надвор од прозорските окна, кон планината.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)