му (зам.) - возвраќа (гл.)

И планината му веруваше: Божица сум, му возвраќаше таа. ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ја немаше Јадранка, за да ја споделиме шегата за комшијата кој редовно, искрено речено, (а сметам дека тоа беше неговиот третман за расонување), рутински се расправаше со жената, која му возвраќаше со непрекинато заканувачко мавтање на показалецот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Додека сонцето изгреваше ќе го потчукнеше со тупаницата одстрана камионот, а возачот, смешкајќи се му возвраќаше со едно „здраво“.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Погледнувам надвор – црна темница, густа ко запршка. „Гудбај френд“, му возвраќам.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)