ми (зам.) - му (зам.)

Како што тој ќе ја присегне раката така жена ми му принесува друга чаша со вино и како што тој ќе ја испие така потечуваат матни загадени води што го преплавуваат Балканот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ние сите станавме на нозе, а дедо ми му одговори: - Дал бог добро, Геро.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- Зар ќе дојдев да те викам ако не сакав- Брат ми Трпче тогаш на Килета му рече: - Да не сакаше немаше да ги наполни гаќите од радост кога баба ми му рече да дојде да те викне.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Е, кога реши да се жени, тоа беше вистински циркус, и нормално како секој пожртвуван родител, баба ми му изгради куќа.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Како мајка ми излегувала во тесно здолниште како пикната во еден панталон и во фустани врзана како оса на половина, како вујко ми Вангел ја залижувал косата, а баба ми му велела дека е како да го лижела крава...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тогаш мајка ми му рече...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
На татко ми му помагаше во средувањето на сметките од дуќанот и во пополнувањето на даночните формулари, што нему му создаваа нервози и нерасположенија.  Рашела едноставно стана дел од нас, тивка и ненаметлива, ни се наоѓаше на сите, а најмногу на мајка ми.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Баба ми му се фрли со плачење околу вратот, а тој, како да се правда, ѝ рече: - Се загуби, Сандо.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ама замолкна и долго молчеше, сркајќи ја попарата со чај и препечен леб што баба ми му ја принесе.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тетин ми гледаше во чинијата пред себе, а децата молчејќи гледаа во скутовите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Уште и на гостин така да му правам! - слушнав само еден тап звук и претпоставив дека тетка ми му удрила една заушка на братучед ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мајка ми му предложи барем сега да направи исклучок, да ја остави дома.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга не беше партиец, па разговорот со татка ми му тргна лесно.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Додека татко ми му читаше што нашле археолозите за староста на Калето, Чанга недоверливо се смешкаше.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На татко ми му беше полесно да влијае при определувањето на нашите струки, пред сè да бидеме лекари, ветеринари, медицински кадар, но нему не му беше лесно да нè одбрани од налетите на идеологијата, партијата, власта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Меѓутоа, Милка ѝ се откинува од рацете и се спушта во најблиската фотелја.) На мажот ми му е нешто тешко. Се извинувам. Дојди подоцна.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Еден ден чичко ми му го кажа тоа на татко ми, но во вид на клевета, а татко ми рече: И ти и Љубица играјте и танцувајте, но да бидете пристојни, со секого кој ќе ве покани, макар и Циган да е, но за време на играњето никако не треба да се зборува, да бидете сериозни.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Стрина ми направи еден преседан, пред гостите на татко ми му рече: Слушај девере, кога на помалата си ѝ купил толку работи, ќе ѝ купиш и на Милка.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Мајка ми му донесе на осамениот гостин кафе и тутун и тој си завитка цигара, шмркаше и пушеше, а потоа, на крајот, тажно воздивнувајќи, рече: „Мојот бел коњ што ми го украдоа минатиот месец, сè уште го нема.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)